"...Y es que en la noche hay siempre un fuego oculto". Claudio Rodríguez
domingo, 23 de diciembre de 2007
Solsticio dos
El ojo que se abre. El ojo limpio. El ojo que nos mira. El ojo que se come el mundo. El ojo que espera. El ojo expectante. El ojo sorprendido. El ojo arquitectura. El ojo sol. El ojo niño. La mirada serena. La mirada ingenua. La mirada contenida. La mirada anhelante. La mirada perdida. La mirada que llama. La mirada receptiva. La mirada que prende. La mirada que se desliza. La mirada que advierte. La mirada confiada. La vista que se regenera. La vista que se va haciendo. La vista que palpa. La vista que comprueba. La vista que agranda el tiempo. La vista observada. La vista que navega en dos dimensiones. La vista que desbroza el camino. La vista que se ve.
El ojo que mira al ojo que mira. Como cuando uno se mira a sí mismo.
(Sobre una obra del artista canadiense Bill Viola)
Robert Walser y su Jakob von Gunten, en la antítesis del trepador social
EL PASEANTE VALLISOLETANO
LA FUGA
Fuga del sonriente de Goya
CHITÓN
El mar de Aral
LA SILLA DE K
TÚ, LA EVANESCENTE
TAKLAMAKÁN
DICHOS Y CONTRADICHOS
LA DAME AU CHIEN
EL Grand Continent
INDEPENDENT JOURNALISM FROM ISRAEL-PALESTINE
PERIÓDICO INDEPENDIENTE ISRAELÍ PARA INFORMARSE SOBRE LA SITUACIÓN
EL INGENIOSO HIDALGO DON QUIJOTE DE LA MANCHA
"-¡Ay! -respondió Sancho llorando-. No se muera vuesa merced, señor mío, sino tome mi consejo, y viva muchos años; porque la mayor locura que puede hacer un hombre en esta vida es dejarse morir, sin más ni más, sin que nadie le mate, ni otras manos le acaben que las de la melancolía."
La mirada silente, la oculta. La imaginada.
ResponderEliminarLa niña lee sobre espadas, jinetes y sueña con caballos rojos
Sí, la mirada da para más precisiones y más vocablos. La mirada silente sigue siendo una de las más importantes y designan muy bien la espera.
ResponderEliminar(Esas lecturas de la niña...¿a dónde la llevarán?)